Każdy kto interesuje się tematyką II Wojny Światowej, a w szczególności historią "Bitwy o Atlantyk" zna takie godła niemieckich okrętów podwodnych jak: "Pędzący Byk", "Przyczajona Pantera", "Złota Podkowa", "3x Czarny Kot" czy "4 Asy". Choć malowanie takich symboli na kioskach okrętów ze względu na tajemnicę wojskową było zabronione, wiele załóg przyozdabiało swoje jednostki i mundury w nieoficjalne godła, malunki okolicznościowe oraz talizmany, jak np. przymocowana do pomostu kula za pomocą której dowódca U-177 przybył na okręt. Właśnie tej tematyce Georg Högel, weteran służący podczas II Wojny Światowej na U-30 i U-110 poświęcił swoją pracę zatytułowaną "Embleme, Wappen, Malings Deutscher U-Boote 1939-1945".

W książce tej autor w kolejności numerycznej przedstawia nam wszystkie posiadające godła, okazjonalne malowidła, i innego rodzaju emblematy oraz talizmany okręty podwodne wraz z podaniem skróconej informacji na temat ich służby, losów końcowych, a także anegdot żyjących weteranów na temat pochodzenia malunków i talizmanów. Poza tym, w części tej Georg Högel przedstawia nam także godła wszystkich flotylli zarówno szkolnych jak i bojowych, wraz z krótką informacją na temat ich historii operacyjnej i dowódców.

Uzupełnieniem książki są dwie wkładki z 22 czarno-białymi zdjęciami prezentującymi wybrane emblematy, godła, itp., przykładowe wzory ozdobnych certyfikatów i patentów oraz zestawienia z informacją o losie końcowym poszczególnych okrętów, stratach załogi podczas służby bojowej i szkolnej oraz chronologiczne przedstawione zestawienie kawalerów "Krzyża Rycerskiego Żelaznego Krzyża".

Jako aneks na końcu niniejszej publikacji dodano uporządkowany alfabetycznie i tematycznie indeks godeł i malunków oraz przedstawiono symbole jakimi oznaczono jednostki szkolne i okręty wybudowane w konkretnych stoczniach przed nadaniem im numerów taktycznych. Poza tym, do książki załączono też mapę z zaznaczonymi pozycjami, gdzie zostały zatopione U-Booty podczas II Wojny Światowej.

Najbardziej dostrzegalnymi mankamentami książki są: brak przedstawienia emblematów, godeł i malunków w kolorze oraz fakt, że podane w niej informacje dotyczące losów niektórych jednostek w związku z uzyskaniem nowych informacji na ich temat uległy zmianie. Sama książka wydana jest estetycznie na dobrej jakości papierze, układ tekstu jest przejrzysty i nie sprawia czytelnikowi kłopotów w studiowaniu lektury.

Podsumowując, publikacja ta ze względu na nigdzie indziej poruszaną tematykę jest jak najbardziej warta polecenia, i powinna stanowić pozycję obowiązkową dla każdego miłośnika spraw związanych z U-Bootwaffe.