Witam !
W Niemczech odbyły się uroczystości związane z rocznicą 100-lecia wprowadzenia nowego rodzaju broni w tamtejszej marynarce wojennej, jaką były ówczesne okręty podowdne.
Na uroczystości te został zaproszony liczący obecnie 94 lata Reinhard Hardegen, były d-ca U-147 [typ II-D w okresie 11.12.1940 do 04.04.1941] oraz U-123 [typ IX-B w okresie 19.05.1941 do 31.07.1942], który do U-Bootwaffe wstąpił na ochotnika jako 26-letni oficer w listopadzie 1939 r.
Zawsze uważałem, że ludzie U-Bootwaffe byli z "żelaza", wielu z nich, pomimo trudnej i wyczerpującej służby na U-Bootach w prawdziwie spartańskich warunkach [w żadnej formacji broni podwodnej z okresu II w. ś. nie panowały chyba gorsze warunki jak na U-Bootach] dożyło sędziwego wieku, ciesząc się w miarę jak na swój wiek - pełnią sił, zarówno fizycznych jak i umysłowych. To prawdopodobnie owe przeżycia tych sześciu trudnych i wyczerpujących lat służby tak zahartowały wszystkie owe roczniki.
Jest to zdumiewające zwłaszcza w przypadku R. Hardegena, kto zna historię Jego perypetii zdrowotnych [wszak zataił przed komisją rekrutacyjną prawdziwy i faktyczny stan swego zdrowia starając się o przyjęcie do U-Bootwaffe] z tamtego okresu, ten wie, że już wówczas mógł być uznanym za niezdolnego do dalszej jakielkowiek służby wojskowej.
Nie dziwi zatem fakt, że tyle pokoleń w różnych zakątkach na świecie - choć od tamtych wydarzeń mija już prawie 70 lat - fascynuje się i na nowo odkrywa historię tej formacji, ale skoro miała ona takich ludzi ...

A oto link do głównego tematu [niestety w j. niemieckim] :
http://www.kn-online.de/news/archiv/?id=2136287#Szene_1

I tylko żal, że z powodu braku '4 kółek' zabrakło tam 'delegacji' z ubootwaffe.pl

(http://www.ubootwaffe.pl/forum/viewtopic.php?t=1577)

Oj tak tak, szkoda że nic nie wyszło

Witam !
Ponieważ wczoraj b. późno powróciłem z Dolnego Śląska, zdążyłem jedynie zamieścić link do tej informacji.
Dzisiaj wklejam swobodne tłumaczenie owego tekstu. Oto on :

Uroczystości związane ze 100-leciem wprowadzenia do niemieckiej marynarki wojennej nowego rodzaju broni, jakimi były ówczesne okręty podwodne fetowano w Kiel przez miniony tydzień.
Reinhard Hardegen, który został zaproszony na końcową część tygodniowych uroczystości, wyraził szczególne zadowolenie, że mógł w nich uczestniczyć jako najstarszy żyjący niemiecki d-ca okrętu podwodnego z okresu II w. ś. W krótkim przemówieniu opowiedział o doznaniach, jakie były Jego udziałem w czasie trwającej blisko sześć lat BoA. Stwierdził, iż patrząc z perspektywy czasu miał dużo szczęścia, którego zabrakło blisko 30.000 Jego towarzyszom, a którzy zostali zatopieni wraz ze swoimi U-Bootami przez alianckie niszczyciele, korwety i samoloty. On natomiast i jego U-123 przetrwali wojnę. On wraz ze swoim okrętem dostał się do francuskiej niewoli, ską powrócił do kraju dopiero w 1946 roku. W późniejszym czasie został przedsiębiorcą i zainteresował się polityką.

R. Hardegen w czasie tych uroczystości miał okazję spotkać się dowódcami współczesnych niemieckich o.p. : 32-letnim Korvettenkapitänem Larsem Ruthem, d-cą U-31 oraz 33-letnim Kapitänleutnantem Ralphem Tastem, d-cą U-32. W czasie rozmowy omawiano warunki pływania na dawnych U-Bootach na przykładzie U-123 i współczesnych o.p., które są "nafaszerowane" elektronika i automatyką, zostawiając dla tzw. "czynnika ludzkiego" niewiele miejsca. Wszyscy jednak trzej d-cy podkreślili zgodnie, iż najważniejszy jednak nadal jest duch załogi, decydujący o wysokim morale, z którego zawsze byli znani niemieccy podwodniacy.

W minioną sobotę [5 maja '07] dzień dla R. Hardegena i innych d-ców o.p. rozpoczął się od złożenia wieńca przed pomnikiem chwały w Möltenort, upamiętniającym marynarzy z niemieckich okrętów podwodnych. Wieńce złożyła także delegacja niemieckiej marynarki wojennej i związku weteranów marynarzy o.p., wspominając dawnych towarzyszy walki. W tym czasie Marinemusikkorps Ostsee odegrała hymn a na zatoce Förde przed pomnikiem przepłynęły w szyku liniowym okręty podwodne U-34, U-23 i U-24 oraz przybyły z delegacją norweski "Uthaug".
Później okręty te dały krótkie widowisko płynąc w wynurzeniu i zanurzeniu.

Następnie wszystkim chętnym udostępniono do zwiedzania o.p., centrum kształcenia kadr marynarki wojennej oraz pobliskie urządzenia stoczniowo-portowe.

P.S.
Tak na marginesie od siebie - rzadka to okazji, by zbiegły się w czasie dwie "okrągłe" rocznice związane z o.p. zarówno u nas jak i u naszych zachodnich sąsiadów. U nas fetowano najpierw - co u cięzkiej ch.... stało na przeszkodzie, aby nasza PMW wystosowała zaproszenia do Bundesmarine i poprosiła chociaż o przypłynięcie do Gdyni 2 niemieckich o.p., a następnie w ramach rewizyty za trzy dni wspólnie z owymi 2 okrętami popłynać w składzie np. owe 2 niemieckie i dwa nasze o.p. do Kiel, aby wziąć udział w uroczystościach u naszych sąsiadów. Wszak od kilku lat jesteśmy w jednym i tym samym układzie sojuszniczym [przynajmniej dla obszaru M. Północnego i Bałtyku] jakim jest NATO.
Czy my kiedykolwiek nauczymy się myśleć nieco innymi kategoriami ?
Pytanie to kieruję do naszego dowództwa PMW i pozostawiam je bez odpowiedzi i komentarza.

ObltzS, dzięki za tłumaczenie

Witam !
"Szperając" nieco po różnych stronach napotkałem takowy link, tematycznie związany z powyższymi postami. Otóz nawet Amerykanie zdążyli się przygotować do tej rocznicy i już rok temu wydali z tej okazji ksiażkę-album znanego autora J. Mallmanna-Showell'a [u nas głównie z "Baz U-Bootów" wyd. Bellona] o 100-leciu o.p. w marynarce niemieckiej. Oto link : http://www.ukarola.bazarek.pl/opis.php/id,141644/title,The-U-Boat-Century-German-Submarine-Warfare-1906-2006-Showell-Jak-M/

P.S. U nas tymczasem minęło 75-lecie [maj b.r.] wprowadzenia o.p. na wyposażenie naszej marynarki, ale z tej okazji nie wydano nawet marnej broszury, która mogłaby stanowić kompendium niezbędnej wiedzy o nich, podumowującej ten spory kawałek czasu o ich historii w naszej flocie. Ale za to admirałów mamy więcej jak okrętów w linii...

ObltzS napisał(a):P.S. U nas tymczasem minęło 75-lecie [maj b.r.] wprowadzenia o.p. na wyposażenie naszej marynarki, ale z tej okazji nie wydano nawet marnej broszury, która mogłaby stanowić kompendium niezbędnej wiedzy o nich, podumowującej ten spory kawałek czasu o ich historii w naszej flocie. Ale za to admirałów mamy więcej jak okrętów w linii...

Witamy w Polsce

U nas od wielu już lat jest jak w średniowieczu, rządy zapominają że mamy dostęp do morza i jakieś floty, stocznie, porty.

Witam !
Trochę poza tematem, ale jako przykład powyższych naszych konstatacji, patrzcie jak się cywile uwinęli [przypadająca rocznica ćwierćwiecza "Daru Młodzież"] i potrafili stanąć na wysokości zadania, a wojskowi nie umieli wykorzystać swojej okazji ...
http://www.portalmorski.pl/caly_artykul.php?ida=6234

Witam !
Dopiero teraz "wygrzebałem" link do głównego tematu, jakim jest krótki filmik, na którym zarejestrowano paradę niemieckich okrętów podowdnych z okazji 100-lecia o.p. w Niemczech.
P.S. Pozostałe filmy również warte uwagi [tak sobie myślę, że to będzie duża frajda dla piechcika].
Oto link do filmiku :
http://www.youtube.com/watch?v=nmaJRqe1Qig&mode=related&search=

ObltzS napisał(a):Zawsze uważałem, że ludzie U-Bootwaffe byli z "żelaza", wielu z nich, pomimo trudnej i wyczerpującej służby na U-Bootach w prawdziwie spartańskich warunkach [w żadnej formacji broni podwodnej z okresu II w. ś. nie panowały chyba gorsze warunki jak na U-Bootach] dożyło sędziwego wieku, ciesząc się w miarę jak na swój wiek - pełnią sił, zarówno fizycznych jak i umysłowych. To prawdopodobnie owe przeżycia tych sześciu trudnych i wyczerpujących lat służby tak zahartowały wszystkie owe roczniki.

Też mnie to zastanawia - ale ja kład bym to raczej na karb ostrej selekcji do służby.
6 lat mało kogo dotyczy. Wszak Otto Kretschmer zaliczył tylko 1,5 roku wojny na morzu, a mimo to dożył 86 lat. Gdyby nie wypadek pewnie żył by dłużej.
Reinhard Hardegen jest tu wyjątkiem potwierdzającym regułę. Mimo słabego zdrowia przeżył resztę kolegów z kadry dowódczej U-Bootów.
Tyle, że od 31 lipca 1942 już nie pływał. Za rok skończy sto lat!Oby dożył.