U-boot do identyfikacji.
Posty: 9
• Strona 1 z 1
U-boot do identyfikacji.
Ma ktoś jakąś koncepcje na to co to za maszty(konstrukcje ???) są zamontowane na dziobie i rufie tego "pływadła" ??
Nie masz wystarczających uprawnień, aby zobaczyć pliki załączone do tego postu.
- mac
- Tonaż: 209.000 BRT
- Dołączył(a): 18.12.04, 21:34
- Lokalizacja: Gdynia
Nie jestem pewny, ale wygląda to jakby nie było zamontowane na okręcie, lecz jak jakieś boje za nim - które akurat mija. Zwłaszcza ta od rufy - wygląda jakby była dalej.
- Adi Cherryson
- Tonaż: 71.000 BRT
- Dołączył(a): 09.01.06, 18:43
- Lokalizacja: Katowice
U-boot do identyfikacji.
Witam !
To, co widać na zdjęciu [na tle dziobu i rufy U-Boota] a co zostało oznaczone jako : maszty, boje, żurawie i wieże to jedynie znaki nawigacyjne w postaci dwóch pław. Owe znaki wyznaczają tzw. tor wodny [z niderlandzkiego : farwater], czyli drogę dla statków i okrętów, wyznaczoną na akwenie trudnym lub niebezpiecznym [a za taki uważa się podejście do portu - reda lub awanport], która jest oznaczona pływającymi lub stałymi znakami nawigacyjnymi.
Znak nawigacyjny to ogólnie urządzenie lub budowla usytuowana w celu wskazywania bezpiecznej drogi wszystkim uczestnikom ruchu wodnego.
Stały znak nawigacyjny umieszczony na lądzie to stawa, która ma charakterystyczny, łatwo rozpoznawalny kształt. Stawa ma możliwość wysyłania sygnałów świetlnych [pora nocna], dźwiękowych [tzw. buczki w czasie mgieł] lub radiowych [nowoczesne systemy radionawigacji]. Dwie stawy lub para złożona ze stawy i pławy [znaku na wodzie] tworzą zespół znaków naprowadzających zwany nabieżnikiem.
Pława [inaczej - boja] - jak sugeruje sama nazwa, to pływający znak nawigacyjny lub sygnalizacyjny, umieszczony na wodzie i unoszący się na powierzchni wody na d miejscem swojego zakotwiczenia. Zadaniem pław jest wyznaczanie torów żeglugi, niebezpiecznych miejsc, czasem granic administracyjnych lub niebezpiecznych obiektów znajdujących się na dnie na niewielkiej głębokości [np. zatopiona jednostka lub wrak]. Pławy są malowane w łatwo rozpoznawalne kolory - są jedno lub wielobarwne. Podobnie jak stawy, również i boje mają możliwość emitowania tak sygnałów świetlnych, dźwiękowych lub radiowych.
Z kolei nabieżnik to nic innego jak zestaw dwóch znaków nawigacyjnych - za dnia widocznych jako znaki o charakterystycznym kształcie, w nocy mogą emitować sygnały świetlne o określonej charakterystyce [np. kolor, czas świecenia i przerw itp.]. Najczęściej są usytuowane tak, aby jeden znak był ustawiony wyżej i dalej; a jeśli oba znaki są usytuowane w jednej linii wówczas wyznaczają dla statków [lub okrętów] tzw. oś toru wodnego lub krawędź toru wodnego. Nabieżnikami oznacza się najczęściej podejścia do portu, tory wodne, trudne w nawigacji wąskie przejścia pośród mielizn lub wraków. Jeśli oś toru wodnego nie jest linią prostą a łamaną, to wówczas wyznacza ją kilka nabieżników. Odrębną odmianą jest nabieżnik sektorowy, który w porze nocnej emituje w poszczególnych sektorach różnobarwne światła.
Zatem, to co przedstawia zamieszczone przez Kol. Maca zdjęcie, to pławy [boje] wyznaczające krawędź toru wodnego, którym U-Boot wydostaje się z [prawdopodobnie] portu-bazy na otwarte morze.
P.S. Na każdym okręcie było jeszcze kilka opasłych ksiąg, zwanych locją - w księgach tych zamieszczano opisy tekstowe wyglądu wybrzeży, latarni morskich z pełną charakterystyką świateł, znaków nawigacyjnych na torach wodnych, warunków pogodowych, geografii danego akwenu [opis dna, prądów i pływów morskich itp.]. Najbardziej obszerny zakres, opisujący wybrzeża całego świata wydaje Admiralicja Brytyjska - w Polsce księgi locji, mapy oraz spisy świateł nawigacyjnych wydaje Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej.
I na koniec stronka dla ciekawskich świata :
http://bhmw.mw.mil.pl/
To, co widać na zdjęciu [na tle dziobu i rufy U-Boota] a co zostało oznaczone jako : maszty, boje, żurawie i wieże to jedynie znaki nawigacyjne w postaci dwóch pław. Owe znaki wyznaczają tzw. tor wodny [z niderlandzkiego : farwater], czyli drogę dla statków i okrętów, wyznaczoną na akwenie trudnym lub niebezpiecznym [a za taki uważa się podejście do portu - reda lub awanport], która jest oznaczona pływającymi lub stałymi znakami nawigacyjnymi.
Znak nawigacyjny to ogólnie urządzenie lub budowla usytuowana w celu wskazywania bezpiecznej drogi wszystkim uczestnikom ruchu wodnego.
Stały znak nawigacyjny umieszczony na lądzie to stawa, która ma charakterystyczny, łatwo rozpoznawalny kształt. Stawa ma możliwość wysyłania sygnałów świetlnych [pora nocna], dźwiękowych [tzw. buczki w czasie mgieł] lub radiowych [nowoczesne systemy radionawigacji]. Dwie stawy lub para złożona ze stawy i pławy [znaku na wodzie] tworzą zespół znaków naprowadzających zwany nabieżnikiem.
Pława [inaczej - boja] - jak sugeruje sama nazwa, to pływający znak nawigacyjny lub sygnalizacyjny, umieszczony na wodzie i unoszący się na powierzchni wody na d miejscem swojego zakotwiczenia. Zadaniem pław jest wyznaczanie torów żeglugi, niebezpiecznych miejsc, czasem granic administracyjnych lub niebezpiecznych obiektów znajdujących się na dnie na niewielkiej głębokości [np. zatopiona jednostka lub wrak]. Pławy są malowane w łatwo rozpoznawalne kolory - są jedno lub wielobarwne. Podobnie jak stawy, również i boje mają możliwość emitowania tak sygnałów świetlnych, dźwiękowych lub radiowych.
Z kolei nabieżnik to nic innego jak zestaw dwóch znaków nawigacyjnych - za dnia widocznych jako znaki o charakterystycznym kształcie, w nocy mogą emitować sygnały świetlne o określonej charakterystyce [np. kolor, czas świecenia i przerw itp.]. Najczęściej są usytuowane tak, aby jeden znak był ustawiony wyżej i dalej; a jeśli oba znaki są usytuowane w jednej linii wówczas wyznaczają dla statków [lub okrętów] tzw. oś toru wodnego lub krawędź toru wodnego. Nabieżnikami oznacza się najczęściej podejścia do portu, tory wodne, trudne w nawigacji wąskie przejścia pośród mielizn lub wraków. Jeśli oś toru wodnego nie jest linią prostą a łamaną, to wówczas wyznacza ją kilka nabieżników. Odrębną odmianą jest nabieżnik sektorowy, który w porze nocnej emituje w poszczególnych sektorach różnobarwne światła.
Zatem, to co przedstawia zamieszczone przez Kol. Maca zdjęcie, to pławy [boje] wyznaczające krawędź toru wodnego, którym U-Boot wydostaje się z [prawdopodobnie] portu-bazy na otwarte morze.
P.S. Na każdym okręcie było jeszcze kilka opasłych ksiąg, zwanych locją - w księgach tych zamieszczano opisy tekstowe wyglądu wybrzeży, latarni morskich z pełną charakterystyką świateł, znaków nawigacyjnych na torach wodnych, warunków pogodowych, geografii danego akwenu [opis dna, prądów i pływów morskich itp.]. Najbardziej obszerny zakres, opisujący wybrzeża całego świata wydaje Admiralicja Brytyjska - w Polsce księgi locji, mapy oraz spisy świateł nawigacyjnych wydaje Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej.
I na koniec stronka dla ciekawskich świata :
http://bhmw.mw.mil.pl/
- ObltzS
- Admiral
- Tonaż: 1.727.000 BRT
- Dołączył(a): 05.07.05, 19:31
- Lokalizacja: Polska południowa
Posty: 9
• Strona 1 z 1
Kto przegląda forum
Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość